اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اسنادهای ارتباطی دختران بازمانده از ازدواج

اسناد تعبیرهایی است که افراد برای رویدادها دارند و بخش برجسته‌ای از تجربه ذهنی فرد از رویدادها هستند. اسناد نه‌تنها روی احساس افراد درباره پیوندشان تأثیر می­گذارد، بلکه رفتارشان را هم تحت تأثیر قرار می­دهد. لذا با توجه به این تعبیر و اسناد‏ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اسنادهای ارتباطی دختران بازمانده از ازدواج انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همۀ دختران بازمانده از ازدواج شهر کازرون در سال ۱۳۹۶ با تعداد 363 نفر بود. نمونه این پژوهش شامل ۳۰  نفر از دختران بازمانده از ازدواج شهر کازرون بود که نمونه­گیری از آنان به روش نمونه­گیری در دسترس انجام شد. برای جمع‏آوری داده‌ها از پرسشنامه فینچام و برادبوری (۱۹۹۲)، استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده­ها با به‌کارگیری نرم‌افزار اس پی اس اس-23 و آزمون تحلیل کوواریانس (آنکووا) انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اسنادهای ارتباطی تائید گردید. بدین ترتیب که درمان پذیرش و تعهد موجب کاهش اسنادهای ناکارآمد شده است. ازاین‌رو مطابق یافته‌های این پژوهش مداخله پذیرش و تعهد به دختران بازمانده از ازدواج توانسته است اسنادهای آنان را در مورد ارتباطات بهبود دهد.